Πότε ακριβώς πρωτοκτίστηκε ο Ναός του Προφήτη Ηλία, δεν γνωρίζουμε.
Χάνεται η ιστορία
του στα βάθη των
αιώνων. Το πιθανότερο είναι να
ήταν εξωκκλήσι της Ιεράς
Μονής του Αγίου Σπυρίδωνος Πειραιώς.
Το ανδρικό αυτό
Μοναστήρι, που ήταν
κτισμένο στη θέση
που βρίσκεται ο
σημερινός Ναός του
Αγίου Σπυρίδωνος, έπαιξε
σπουδαιότατο ρόλο την
εποχή της Τουρκοκρατίας.
Το μοναδικό και
σπουδαιότατο αυτό μοναστήρι
για την περιοχή
του Πειραιώς διαλύθηκε
μαζί με 412
ακόμη μοναστήρια, την
εποχή της Βαυαροκρατίας,
επί Όθωνος, με
το βασιλικό Διάταγμα
που εκδόθηκε στις 23 Ιουλίου του
1833 και διασπάθίσθηκε
κακήν κακώς η
περιουσία τους, δηλαδή
χωρίς να αξιοποιηθεί
για το κοινωνικό
σύνολο. Αν αυτό είναι
αληθινό, ο αρχικός
Ναός του Προφήτη
Ηλία ίσως να
έχει κτισθεί πρίν από
500 και πλέον
χρόνια.
Στα
πρακτικά του Δημοτικού
Συμβουλίου του Δήμου
Πειραιώς, σύμφωνα με την <<Ερανική Συλλογή
του Ενορίτου Στρατηγού
Κωνσταντίνου Βλάχου>>,
ο ναός αναφέρεται
πολλές φορές και για διάφορους
λόγους, όπως π.χ.
1)Στη συνεδρίαση της 16-7-1858
εις το υπ’
αριθμ. 876 πρακτικό,
2) Στη συνεδρίαση
της 22-9-1868 εις το υπ’ αριθμ.
248 πρακτικό, 3) Στη συνεδρίαση
της 15-4-1876 εις το υπ’ αριθμ. Μ.Β. πρακτικό και 4) Στη
συνεδρίαση της 29-12-1883
με την οποία
αναγνωρίζεται ο Προφήτης
Ηλίας Καστέλλας <<ως
Ενοριακός Ναός της Πόλεως>>. Είναι επομένως ο
ναός Ενοριακός και
υπάρχει από τότε
που για πρώτη
φορά ορίστηκαν και
οριοθετήθηκαν οι Ενορίες
στον Πειραιά, δηλαδή
από τον 19ο αιώνα. Από
τα παραπάνω συμπεραίνεται
ότι ο Ναός υπήρχε
τουλάχιστον προ
του 1858, αλλά
αρχικά ήταν μικρό
εξωκκλήσι, αφού και
ο Πειραιάς δεν
ήταν τότε μεγάλη
πόλη, αλλά και
η περιοχή αραιοκατοικημένη, όπως φαίνεται
από παλαιές φωτογραφίες.
Μετά όμως την
Ελληνική Επανάσταση του
1821 και τις μεταγενέστερες
επαναστάσεις των Κρητών
και κυρίως του
1866, στον ελεύθερο
χώρο του Πειραιώς
κατέφευγαν κυρίως Κρητικοί
και άλλοι νησιώτες,
οι οποίοι κατοικούσαν
γύρω από το λόφο, με
επίκεντρο τον Ιερό
Ναό. Γι’ αυτό και
μια άλλη ονομασία
του Λόφου είναι << τα
Κρητικά >>.
Ο
Ιερός
Ναός του Προφήτη Ηλία
είναι ένας πολύπαθος
Ναός, όπως αυτό
καταγράφεται στο σύντομο
ιστορικό.
·
Στα 1944
κατεστράφη ολοσχερώς από τον
γνωστό βομβαρδισμό του
Πειραιώς κατά το
Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.
·
Στα 1948
ξανακτίσθηκε με την
φροντίδα του τότε
Αρχιμανδρίτου Γερασίμου Γαρμπή.
·
Στα 1965
οι ανάγκες της Ενορίας
επέβαλαν την επέκταση
του, η οποία έγινε
επί ιερατικού προϊσταμένου
του Ναού του
κυρού Χρυσοστόμου Θέμελη
μετέπειτα Μητροπολίτου Μεσσηνίας.
·
Στα 1981
κατέστη ακατάλληλος για
περαιτέρω λειτουργία από τους
σεισμούς
του Φεβρουαρίου.
·
Στα 1986
κατεδαφίσθη για
να ανεγερθεί στην
ίδια θέση νέος περικαλλής
Ναός, προσαρμοσμένος στο
όμορφο τοπίο, του
λόφου.
Την φροντίδα
για την ανέγερση
του είχαν αναλάβει
οι Ιερείς του
Ναού, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο
, η Ερανική
Επιτροπή, οι ενορίτες
της περιοχής και
φυσικά ο Σύλλογος
των ενοριτών Προφήτη
Ηλία που
μέχρι σήμερα έχει
προσφέρει τόσο την
ηθική όσο και
την υλική του
αμέριστη συμπαράσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου